Mieszkaniec Bielska-Białej, w latach 60. dyrektor Narodowego Banku Polskiego w Ustroniu, następnie w Katowicach. Po reformie administracyjnej kraju w 1975 r. i powstaniu województwa bielskiego sprawował funkcję I. wicewojewody.

Jego niezwykła aktywność i mocne zaangażowanie w sprawy miasta były powszechnie zauważane i doceniane. Zawsze stał na straży interesu Ustronia i jego mieszkańców, ale w czasie pełnienia obowiązków wicewojewody stał się wręcz swego rodzaju „ambasadorem” ich dążeń i aspiracji.